Amsterdam legt groene loper uit voor bouw hogeschool

In de nieuwe wijk Sluisbuurt op het Zeeburgereiland in Amsterdam is de bouw van het nieuwe hogeschoolgebouw van Inholland in volle gang. We gaan in gesprek met Ronald Schleurholts (architect en partner) en Martin van Toorn (architect en projectleider) van architectenbureau cepezed uit Delft over de totstandkoming van het indrukwekkende gebouw.

“Het nieuwe hogeschoolgebouw is een van de eerste panden in de Sluisbuurt”, vertelt Schleurholts. “Het begon voor ons met een Europese aanbesteding voor ‘total engineering’. We schreven ons in met een visie, en wonnen! Vanuit daar ontwikkelden we met de hogeschool, de gemeente en onze adviseurs het hele ontwerp.”

Het schoolgebouw krijgt een centrale ligging op het noordwestelijke punt van het Zeeburgereiland. Alle opleidingen van Inholland krijgen er een plekje. Zo’n prominent project vraagt om een krachtig, ruimtelijk concept: “Het was een hele puzzel”, legt Van Toorn uit. “Het is een groot kavel, maar heel diep en donker, terwijl een school veel daglicht en lucht nodig heeft. We werkten met hoogterestricties en een specifieke bouwenvelop. Daarnaast was één van de kernwaarden van het project een flexibele indeling, omdat het onderwijs veel verandert. En dat wilden we allemaal samenbrengen in een prettig, licht gebouw.”

Dat is goed gelukt. “Het is een modulair ontwerp, waardoor de inrichting van de ruimtes flexibel is. Dat zit deels in de constructie: er zijn geen dragende wanden en er is een open kolommenstructuur. Zo vangt de hogeschool veranderingen in onderwijsconcepten en vakgroepen makkelijk op. Er is ruimte voor 25.000 vierkante meter aan onderwijs en daaronder ligt een kelder van 5.000 vierkante meter met parkeerruimte, fietsenstallingen en techniek”, aldus Schleurholts.

“We wilden de buitenruimte naar binnen halen”, vertelt Van Toorn. “Daarom hebben we voor de middenruimte van het pand gekozen voor een royaal, oplopend atrium, dat hoger in het gebouw overgaat in geschakelde, dubbelhoge studieruimtes tot aan de bovenste bouwlaag. Deze vertrapping is goed leesbaar in de gevel. De verschillende vakgroepen liggen verspreid rond deze route. Op die manier vormt het echt het hart van het gebouw, met alle ruimte voor ontmoetingsplekken, eetgelegenheden en plekken om even te relaxen.” Het gebouw is voorzien van moderne laboratoria. “Deze worden gedeeld met studenten van het ROC Amsterdam en bevinden zich aan de noordzijde van het gebouw. De plint van het gebouw is geactiveerd en richt zich op de school en de buurt. Er komt een koffiebar en er komen verhuurbare units die ook in de weekenden en ’s avonds open zijn.” 

De hogeschool legt letterlijk de groene loper uit voor de leerlingen, want deze vormt via het oplopende landschap de hoofdroute door het gebouw. “Met het team van Steven Delva is deze route met beplanting ondersteund”, vertelt Van Toorn. “Zowel binnen als buiten vind je veel beplanting die tot op de hoogste niveaus meeloopt, als een soort groene waterval. Buiten, op de lagere daken van het gebouw, vind je ook royale beplanting, grassen en heesters. De bewatering gaat via opgeslagen regenwater. Zo zorgen we voor een groene leeromgeving en dragen we bij aan de biodiversiteit.”  

Het hogeschoolgebouw wordt bijna energieneutraal door driedubbel glas, een warmte- en koudeopslag en zonnepanelen in de gevel en op het dak. De gevelpanelen geven het gebouw een kenmerkend uiterlijk. Onder een andere lichtinval, lijken de panelen namelijk een andere kleur te krijgen. “Het ligt er dus maar net aan op welke manier je langs het gebouw oploopt. Het toont zich altijd anders!” Schleurholts sluit af: “De hogeschool was een prettige samenwerkingspartner. En dat je een bijdrage mag leveren aan een prachtig gebouw op zo’n prominente locatie, is iets waar we trots op zijn!”