Tripolis Park even complexe als eervolle opdracht voor MVRDV

“We moesten vooral uiterst respectvol omgaan met de bestaande bouw”

Het krachtenveld waarbinnen een architectenbureau zich begeeft, is doorgaans enorm. Van gemeente tot aannemer, van opdrachtgever tot gebruiker. In het geval van Tripolis Park kwam daar voor architectenbureau MVRDV nog een belangrijke speler bij, zegt Gideon Maasland. “De erven van architect Aldo van Eyck moesten goedkeuring verlenen aan onze plannen.”

MVRDV is een Nederlands architectenbureau, met het hoofdkantoor in Rotterdam, en nevenvestigingen in grote buitenlandse steden zoals Berlijn, Shanghai en – sinds kort – New York. Met in totaal ruim 300 mensen in dienst werken ze aan projecten over de hele wereld. Volgens Gideon Maasland, director en architect bij MVRDV, was het project Tripolis Park van meet af aan uiterst complex. Het is dan ook precies een opdracht die past bij MVRDV, zegt hij. “Wij zoeken bewust projecten waar een extra uitdaging in zit, die ingewikkelder zijn dan andere.”

Flow Development, de opdrachtgever, vroeg MVRDV zo’n vier jaar geleden eens mee te denken over zijn jongste aankoop: de drie kantoorgebouwen van het Tripolis-complex, die op hun beurt het monumentale Burgerweeshuis flankeren. “De vraag van Flow Development aan MVRDV ging niet over vierkante meters kantoorruimte of over aantallen toiletten, maar was veel basaler. De gebouwen waren zo onaantrekkelijk geworden dat ze nooit volledig verhuurd zijn geweest. Wat was er nog mee mogelijk?” Die vraag was net zo ingewikkeld en interessant als eervol, zegt Maasland. “Het Burgerweeshuis is het belangrijkste werk van Aldo van Eyck, en Tripolis was er als een bescherming omheen gezet. De nieuwbouw van Tripolis heeft er toentertijd voor gezorgd dat er geld kwam om het Burgerweeshuis op te knappen. We wilden er dan ook zeer respectvol mee omgaan.”

Dat respect voor Van Eycks nalatenschap was wellicht de grootste uitdaging voor MVRDV. Slopen was bijvoorbeeld geen optie. Daar kwam nog eens een essentiële randvoorwaarde bovenop. Maasland: “De erven van Aldo van Eyck – zijn dochter en schoonzoon hebben het bedrijf overgenomen – moesten goedkeuring verlenen aan onze plannen. Zij zijn uiterst betrokken bij de gehele nalatenschap van Van Eyck. Met hen zijn we nauwgezet aan de slag gegaan. In eerste instantie wilden ze de gebouwen precies zo houden als ze waren. Gaandeweg kwam er voor ons iets meer ruimte, als we maar respectvol om zouden gaan met wat er was.” Bij de studies naar de mogelijkheden voor Tripolis Park maakte MVRDV graag gebruik van wat de erven ter beschikking stelden aan originele stukken van Van Eyck. “Bestudering daarvan leerde ons dat Van Eyck oorspronkelijk een volledig houten gevel voor de kantoorgebouwen wilde. Maar uiteindelijk is er onder de kozijnen natuursteen gekomen. Wij hebben ervoor gezorgd dat die volledig houten gevel er nu wél is gekomen. Dat was fijn voor de erven Van Eyck, want in feite zijn we dichter gekomen bij wat Aldo ooit bedoeld had.”

MVRDV deed ook diverse aanpassingen voor de duurzaamheid, zoals tal van energiebesparende maatregelen, groene dakterrassen, waterbuffering en smart technology. Bijzondere blikvanger ten slotte is de nieuwbouw. Maasland: “Het nieuwe kantoorgebouw bevindt zich nu direct langs de snelweg A10, waardoor het als bescherming – als een soort geluidswal – dient voor de drie gerenoveerde kantoorgebouwen en het nieuw te maken woongebied. Zelf fungeerde Tripolis overigens ooit als zo’n bescherming voor het Burgerweeshuis.” Met Tripolis Park staat er nu een indrukwekkend kantorencomplex in Amsterdam-Zuid, dat decennialang meekan. “En, ook niet onbelangrijk, waaraan de erven van Van Eyck graag hun goedkeuring verleenden. Ze zijn heel tevreden met het eindresultaat. Zo vinden ze dat we de oudbouw erg respectvol behandeld hebben”, besluit Maasland.