“IK VOEL ME ÉÉN VAN HEN”

INTERVIEW MET WERKVOORBEREIDER ERWIN SNIJDERS

Erwin Snijders houdt van een mooie werkplek, een goede werksfeer en uitdagende, mooie projecten. Via Velox is hij sinds 2019 werkzaam op zulke projecten: de A-pier van Schiphol en Rembrandt Park One. De visie op het vak van een bouwer van de nieuwe generatie.

BOUWEN EN LOGISTIEK

Bouwen is Erwin Snijders (32) met de paplepel ingegoten. Zijn vader werkte onder meer als werkvoorbereider en projectleider in de bouw en nam hem als 9-jarig jochie altijd mee naar bouwplaatsen. En in hun vrije tijd zetten ze graag samen speelgoed, waterraketten en zelfs hele carporten in elkaar. Ruim twee decennia later is er veel veranderd in het leven van de Werkvoorbereider uit Huizen, maar nog steeds draait het voor een groot deel om bouwen.

Toch begon Snijders’ loopbaan niet in de bouw. Hij rondde VMBO, MTS+ en een HBO-studie bouwkunde succesvol af, maar verliet de schoolbanken midden in de bouwcrisis, in 2012. Dus begon hij parttime als ‘operator’ bij een bedrijf dat de logistieke afhandeling voor Wehkamp verzorgde. “Achteraf waren die twee ‘verloren’ jaren een heel goede leerschool, vooral in warehouse management,” vertelt hij. “Heel nuttig, vooral nu we in de bouw steeds vaker op een postzegel moeten werken en just-in-time leveren de norm is.’’

UTILITEIT

In 2014 kon hij wel als Werkvoorbereider aan de slag, bij bouwer en ontwikkelaar Trebbe. Ook dit was een goede leerschool. Hij maakte kennis met veel typen projecten, van woningen en appartementen tot renovaties en utiliteitsbouw. Snijders: “De utiliteitsbouw trok mij het meeste. Unieke complexe projecten waarin creativiteit wordt gevraagd.” Na vijf jaar bij familiebedrijf Trebbe begon het te kriebelen. Hij wilde groter, uitdagender. En hij wist dat Ballast Nedam op Schiphol aan het bouwen was aan een nieuwe duurzame A-pier. “Ik heb toen bewust contact gezocht met Velox om op dat project te komen. Met succes.”

PACKAGE MANAGER AFBOUW

Het A-pier project gaf Snijders een werkervaring die hij nooit had willen missen. “Het aantal partners, opdrachtgevers en stakeholders was zo groot: van bewaking en Koninklijke marechaussee tot catering en uitbaters.” Maar ook de hoogwaardige materialen en de internationale samenwerking maakten het boeiend. “Ik werkte met Turkse en Portugese collega’s, dan moet je de correcte Engelse vaktermen vinden. In zoiets bijt ik me graag vast.”

Na een jaar kreeg hij de mogelijkheid om ‘package manager’ te worden voor de afbouw van de pier. Die kans greep Snijders met beide handen aan. In die rol gaf hij leiding aan vijf werkvoorbereiders. “Ik leerde om de grote taken voor het team behapbaar te maken door ze in kleine blokjes op te delen, zodat we gecontroleerd en stapje voor stapje tot het eindresultaat konden komen.”

TIME-OUT

Toen de samenwerking tussen Schiphol en Ballast Nedam vorig najaar op zijn eind begon te lopen, koos Snijders voor een time-out van drie maanden. “Mijn vrouw zou een maand later gaan bevallen van onze jongste zoon, en onze oudste was bijna twee. Er was thuis dus genoeg te doen. De werk-privébalans is belangrijk voor me.”

Er was ook tijd om na te denken over een volgende stap. In deze drukke levensfase zou dat “een pas op de plaats” moeten zijn, bedacht Snijders. Een mooi project dat wel creativiteit vroeg, maar weinig avondwerk. “Velox heeft goed ingespeeld op mijn vraag. Ze keken ook naar mij als persoon en stelden me voor aan Dura Vermeer. ‘’Na het kennismakingsgesprek was ik meteen enthousiast.”

REMBRANDT PARK ONE

Sinds december 2021 werkt hij nu op het project Rembrandt Park One in Amsterdam. Met enorm veel plezier. Hoewel hij de enige ingehuurde kracht op het project is, maakt dat voor zijn gevoel geen verschil. “De projectleider laat je vrij om je eigen ding te doen. Collega’s staan altijd klaar om te sparren. Ik voel me één van hen.”

De modern ingerichte bouwkeet, met fraai uitzicht op het aangrenzende Rembrandtpark, is een van de pluspunten. “Goed licht, goede koffie, zit-sta-bureaus voor iedereen. Die hebben ze in veel kantoorgebouwen niet eens. Als ik dat vergelijk met de bouwketen waar ik vroeger met mijn vader kwam, die stonden blauw van de rook en vol aftands meubilair.”

GEEN STANDAARD KANTOORKOLOS

Rembrandt Park was een kantoorgebouw van 9 verdiepingen uit de jaren 60 naast de Ring A-10 in Amsterdam Nieuw-West. Qua isolatie en luchtkwaliteit was het zwaar achterhaald, vertelt Snijders. “Wij mogen er weer iets moois van maken op deze triple A-locatie. “Het is een bijzonder ontwerp, geen standaard kantoorkolos. Mensen die het zien denken vaak dat het woonappartementen worden. Bovenop komen twee nieuwe verdiepingen, met veel glas en een prachtig uitzicht. Beneden in de plint komen een sportschool en een groot restaurant dat ook open is voor de mensen uit de wijk en bezoekers van het park.”

De belangrijkste uitdagingen voor Snijders op Rembrandt Park One: budgetneutrale oplossingen vinden voor de onverwachte situaties die je in een renovatieproject tegenkomt. Een vloer die net iets lager blijkt te liggen dan gedacht, of een constructie die net anders is gemaakt dan op archieftekening stond. “Ik vind het heerlijk om zulke puzzels te leggen.”

SCHAARSTE

Twee uitdagingen die de Werkvoorbereider op dit moment extra hoofdbrekens geven: de schaarste aan materialen en personeel. “Bij materialen gaat het bijvoorbeeld om staal en aluminium. Soms is alleen nog een ander staalprofiel beschikbaar dan in het oorspronkelijke plan stond, dat verstoort het proces wel. De kunst is om er zo snel mogelijk bij te zijn.”

De personeelsschaarste ziet hij als een groter en langduriger probleem. Belangrijkste oorzaak in zijn ogen: er komen te weinig mensen van school die met hun handen willen werken of voor de aannemerij kiezen. “Salarisverhoging voor deze functies kan helpen, maar een goed imago is belangrijker. En dat kan ook.”

Want dat imago, zegt Snijders, klopt niet meer met de werkelijkheid. “Er werkt een nieuwe generatie in de bouw. Ook zijn er veel nieuwe en gave technieken beschikbaar. Zeker op het gebied van digitalisering. Zo slepen we hier niet meer met pakken papier over de bouw. Alle werknemers hebben een tablet waarop ze de stukken inladen. Er staat in de keet niet eens een printer. En in overleggen met de klant lopen we met virtual reality-bril op door het gebouw.”